ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

 ΜΕ ΜΙΑ ΠΕΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Δ   έντρο που μοσχοβολά.

Η   λιος που ταξιδεύει ψηλά.

Μ   ιλιά που ακούγεται παντοτινά.

Ο  νειρα χουχουλιάζουν, τυλιγμένα στα ζεστά.

Κ  ήπος ανθισμένος που μοσχοβολά.

Ρ  αδιόφωνο που λέει τα νέα "θαρρετά".

Α  στέρι λαμπερό, που τις νύχτες τριγυρνά.

Τ  ραγούδι, που ακούγεται σε κάθε γειτονιά.

 Ι  στορία που γράφεται με αίμα και καρδιά.

Α  ηδόνι που κελαηδά ξανά και ξανά. 

                                                        Λ.Ρ

-Τι μπορεί να δείχνει αυτό το έργο του ζωγράφου;

Είναι ένας άντρας που κρατά την ελληνική σημαία και λέει κάτι.

Μάλλον τραγουδά τον εθνικό ύμνο.

Ένας κύριος που δείχνει στους φίλους του, ότι κρατάει δυο ελληνικές σημαίες.

Φωνάζει "Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Ελλάδα".

Φωνάζει "ψωμί, παιδεία, ελευθερία".

Φωνάζει "ελευθερία, ελευθερία"

Πουλάει ελληνικές σημαίες και φωνάζει "ελάτε να πάρετε για την παρέλαση"

Φωνάζει "Ζήτω η Ελλάδα, νίκησαν οι Έλληνες" και 

Από κάτω γράφει εκείνη τη μέρα που έγινε.

Συζητούμε για τον πίνακα και η αφορμή έρχεται για τη λέξη δημοκρατία.

-Τ ι  νομίζετε ότι είναι η δημοκρατία; Οι απαντήσεις:

Είναι κάτι που βοηθάει την ελευθερία.

Είναι μια πόλη, μία πρωτεύουσα, ένα νησί.

Ένα Πολυτεχνείο.

Ένα περιστέρι.

Ένα μουσείο.

Είναι δύναμη.

Ένα σπίτι που το κουδούνι γράφει "δημοκρατία".

-Το παράδειγμα ξεκινά: Άλλοι θέλουν να παίξουν μπάλα και άλλοι επιτραπέζιο. Η διαφωνία είναι έντονη. Χτυπά την πόρτα η Δημοκρατία και τους προτείνει ένα τρόπο μαγικό. Τη ψήφο και την απόφαση των πολλών.

Η Δημοκρατία χάθηκε...

Αφορμή για γλωσσική δραστηριότητα μετά την ανάγνωση και επεξεργασία του βιβλίου

Η κυρά Δικτατορία μπαίνει στην τάξη κρυφά και "κλέβει" τις καρτέλες όπου αναγραφόταν η λέξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Τα σκορπίζει και τα κρύβει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης έτσι ώστε κανείς να μην μπορέσει να την επαναφέρει πίσω ξανά. Εμείς όμως ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε. Τα παιδιά ψάχνουν να τη φέρουν στην τάξη ξανά και συναρμολογούν τη λέξη έτσι ώστε να αποκτήσει δύναμη ξανά η Δημοκρατία. Κι αν η κυρά Δικτατορία θέλει να τους μπερδέψει και να τους δυσκολέψει σκορπίζει και κρύβει και άλλα γράμματα, γι' αυτό τα μάτια δεκατέσσερα να βρούμε τα σωστά!

 

Στο σπίτι της κυρά-Δημοκρατίας

Εδώ επικρατεί η ομόνοια, η ενότητα, η συνεργασία και όλοι είναι χαρούμενοι.

     μαζί δημιουργούμε

    μαζί χαιρόμαστε

μαζί παίζουμε

        μαζί διασκεδάζουμε

Στο σπίτι της κυρα-Δικτατορίας

Εδώ μοναξιά, θλίψη, αντιμαχίες, σιωπή, φόβος

            συνεχώς είμαστε αμίλητοι

      είμαστε κατσούφηδες

           κατηγορούμε ο ένας τον άλλο

     παίζουμε μόνοι μας...

           ...και δεν μοιραζόμαστε ποτέ!

      είμαστε πάντα θλιμμένοι

νιώθουμε αδικημένοι

Η Ωραία Κοιμωμένη...αλλιώς ή Η Ωραία Κοιμωμένη Δημοκρατία 

Όλοι γνωρίζουμε το παραμύθι της "Ωραίας Κοιμωμένης". Εμείς το παρουσιάζουμε αλλιώς. Στο ρόλο της μικρής πριγκήπισσας η Δημοκρατία. Στο ρόλο της κακιάς μάγισσας ποια άλλη; Η Δικτατορία. Δεν υπάρχει φυσικά ο πρίγκηπας που σώζει την κατάσταση αλλά όλοι εμείς που ο καθένας με το τρόπο του προσπαθεί να τη ξυπνήσει...ένα φιλί, ένα χάδι, μια αγκαλιά, ένας ψίθυρος, ένα τραγούδι...τα παιδιά έχουν τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο! Και με αφορμή τη διαφορετική αυτή δραματοποίηση ακολουθεί η παρακάτω ερώτηση: 

"Τι ονειρεύεται Η Δημοκρατία στο βαθύ ύπνο της;"

Τα όνειρά της γίνονται εικόνα.

- Παίζουμε με την ακροστιχίδα: Σε κάθε γράμμα βάζουμε την αντίστοιχη εικόνα, ακούγοντας πρώτα την πρόταση. Επαναλαμβάνουμε το στίχο που ακολουθεί. Όσο θυμούνται ή και αυτοσχεδιάζουν. Δείχνοντας μετά μόνο το γράμμα, ψάχνουν την εικόνα που πρέπει να βάλουν. Όπου υπήρξε δυσκολία ακουγόταν ένα κομμάτι από την πρόταση.(Ο- κάτι που χουχουλίάζει και είναι τυλιγμένο στα ζεστά)

- Το παραμύθι του Αισώπου " ο πίθηκος που ήθελε να γίνει βασιλιάς" βοήθησε τα παιδιά να καταλάβουν πως πρέπει να είναι ένας αρχηγός. Τι είπαν: Σοφός, έξυπνος. δημοκρατικός, να ακούει τους άλλους, δίκαιος, να βοηθάει, να μην κάνει χατήρια, να έχει καλό μυαλό, να σκέφτεται καλά και να αγαπάει την ειρήνη.

- Εκλογές στη τάξη για ανάδειξη αρχηγού.

Ποια παιδιά θέλουν να δηλώσουν υποψηφιότητα;

Οι υποψήφιοι αρχηγοί έβγαλαν προεκλογικό λόγο.

ΒΑΙΟΣ:Θα σας δίνω ειρήνη. Αν διαφωνείτε, θα βρίσκουμε λύση με λόγια και θα σας αγαπώ.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ: Θα σας βοηθάω, όταν έχετε πρόβλημα σε κάτι.

ΝΤΑΝΙΕΛΑ: Αν κάτι φοβηθείτε, εγώ θα είμαι εκεί.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Θα σας βοηθάω να βρίσκεται τα χαμένα πράγματα σας.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Ότι απορία έχετε, θα σας τη λύνω.

Τα ψηφοδέλτια ετοιμάστηκαν και η ψηφοφορία ολοκληρώθηκε με τάξη και ηρεμία

 Ο εκλεγόμενος αρχηγός χειροκροτήθηκε και ο πρώτος ευχαρίστησε τα παιδιά.

Μπορώ να αλλάξω τον κόσμο με τα δυο μου χέρια είμαι ο Ιδανικός Πολίτης

Το ΜΠΟΡΩ και το ΠΡΕΠΕΙ μαζί χέρι χέρι

Στη Δημοκρατία δεν έχουμε μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Άλλωστε έτσι δε γίνεται και στην τάξη; Σε μια Δημοκρατία οι πολίτες σκέφτονται:

ΜΠΟΡΩ να λέω ελεύθερα τη γνώμη μου

ΠΡΕΠΕΙ όμως να σέβομαι και τη γνώμη του άλλου.

ΜΠΟΡΩ να μιλήσω

ΠΡΕΠΕΙ να ακούω τον άλλο, να τον αφήσω να μιλήσει κι αυτός

ΜΠΟΡΩ να έχω ψωμί

ΠΡΕΠΕΙ να το αποκτήσω τίμια και να φροντίζω να μη λείψει από το διπλανό μου

ΜΠΟΡΩ να πηγαίνω ελεύθερα όπου θέλω

ΠΡΕΠΕΙ να προσέχω και να φροντίζω το περιβάλλον

ΜΠΟΡΩ να είμαι ελεύθερος

ΠΡΕΠΕΙ η ελευθερία μου να μην περιορίζει την ελευθερία του διπλανού μου

ΜΠΟΡΩ να τραγουδάω

ΠΡΕΠΕΙ να σκέφτομαι και την ησυχία του άλλου, να μην ενοχλώ

ΜΠΟΡΩ να παίζω και να έχω όσα παιχνίδια θέλω

ΠΡΕΠΕΙ να μοιράζομαι

ΜΠΟΡΩ να έχω δικαίωμα στην εργασία

ΠΡΕΠΕΙ όλοι να έχουν ίσες ευκαιρίες

ΜΠΟΡΩ να έχω παιδεία

ΠΡΕΠΕΙ να προσπαθώ να την κάνω καλύτερη

 Ιδανικός λοιπόν πολίτης είναι αυτός που...

Δώρα αγαπημένα, από τη δημοκρατία φερμένα

(χαμόγελο,γνώμη,βιβλίο, ψήφος,ήλιος)

Τι κρύβει μέσα στην αγκαλιά της η Δημοκρατία

Είναι όλα όσα αγαπά και τα κρατά σφιχτά ...

Πλάθει η φαντασία

τη δημοκρατία και τη δικτατορία.

 

Τα παιδιά χέρι χέρι πάνε και τη Δημοκρατία συναντάνε.

Πες μας εσύ κυρά Δημοκρατία..."Τι αξίζει στη ζωή;"

Και το μήνυμα της Δημοκρατίας:

"Όλοι μαζί να προσπαθούμε,

όλοι μαζί να δημιουργούμε,

όλοι μαζί να αποφασίζουμε

έτσι μπροστά όλοι μαζί θα προχωρήσουμε!"

-Ελλάδα, κόρη του γιαλού και του βουνού συνάμα

γιατί μέσα στα μάτια σου, υπάρχει τέτοιο δράμα;

- Δάκρυα κυλούν στο αλμυρό νερό και στεναγμοί σείουν το ψηλό βουνό,

τώρα που βλέπω τα παιδιά μου, να σφάζονται μες στη ποδιά μου.

Χίλια κομμάτια το ασπρογάλανο πανί για να φτάσει σε κάθε γωνιά ελληνική.

Έλληνας αυτός, Έλληνας κι εσύ, φτάνει το αίμα στη πληγή.

Φέρτε παιδιά  κοντά μου, κάθε κομμάτι από τη φορεσιά μου.

Φέρτε το κι ας είναι σχισμένο, φτάνει να δω τον ελληνικό λαό και πάλι ενωμένο.